Kropki na jej skórce przypominają łuski pstrąga. Grusza Pstrągówka to stara, odporna odmiana. Nie jest wybredna co do ziemi, ale lubi wilgoć.
Grusza Pstrągówka – rysunek z książki „Deutsche Pomologie” Wilhelma Lauche z 1882-1883, ze zborów biblioteki Wageningen UR.
Inne nazwy: Corail, Corille, Forelle, Forellenbirne, Forellenbirne, Poire triutee, Trout, Truit Petit Corail
Pochodzenie: prawdopodobnie XVIII wiek (prawdopodobnie Niemcy)
Dojrzewanie: XI-XII (listopad-grudzień)
Owoce: średniej wielkości (długość około 6-7 cm); mają ładny kształt; skórka cytrynowożółta, z charakterystycznymi plamkami przypominającymi łuski pstrąga (stąd nazwa Pstrągówka) oraz mocnym rumieńcem; miąższ białokremowy, soczysty, bardzo smaczny, delikatny, słodki; lekki zapach
Ogólnie gruszki Pstrągówki są ładne. Dobrze się kiedyś sprzedawały na targach.
Przeznaczenie: do jedzenia na surowo oraz do ciast
Gruszki Pstrągówki są jak z obrazka. Na skórce mają charakterystyczne plami, jak łuski pstrąga. Fot. Niepodlewam
Gleba: przeciętna, wilgotna; najlepiej lekko kwaśna (pH 6,2-6,7)
Grusza Pstrągówka jest niewybredna co do żyzności gleby. Dobrze rośnie na piasku, ale ziemia powinna być lekko wilgotna. Grusza Pstrągówka nie lubi suchej gleby.
Stanowisko: słoneczne, toleruje lekki półcień
Drzewo osiąga średnie rozmiary. Owocuje obficie co roku. Grusza Pstrągówka rośnie wyższa w zacisznych miejscach. Owoce z drzew rosnących w takich miejscach są też uważane za smaczniejsze.
Oporność: dobra
Grusza Pstrągówka ogólnie rośnie zdrowo. Jest odporna na mróz.
Jesienią warto wygrabiać opadłe liście spod gruszy Pstrągówki. To odmiana średnio odporna na parcha.
Zapylacze: Bonkreta Williamsa, Dobra Ludwika, Faworytka, Jozefinka, Komisówka, Konferencja, Nelis Zimowa
Ciekawostki
- Najprawdopodobniej to odmiana niemiecka. Gruszę Pstrągówkę znalazł około 1806 roku lekarz i pomolog August Fredrich Adrian Diel (1756-1839). Gdzie i kiedy została wyhodowana – nie wiadomo.
- W XIX wieku grusza Pstrągówka bardzo dobrze sprzedawała się targach w Niemczech i Polsce. Ma bowiem smaczne i bardzo ładne owoce „jak z obrazka”.
- Na przełomie XIX i XX wieku grusze Pstrągówki były sadzone w sadach przy szkołach. Ich gruszki lubiły dzieci.
- Pod koniec XIX wieku była również znana grusza Pstrągówka Zimowa. Uważano ją za pododmianę Pstrągówki. Miała większe od niej owoce, mniej pachnące, trochę później dojrzewające. W Polsce sprzedawała ją szkółka braci Hoserów. Dziś to odmiana zapomniana na świecie.
- Grusza Pstrągówka to nadal odmiana sadzona. Jest lubiana np. w Niemczech i USA. Można ją kupić również w Polsce.
Na szerszą skalę gruszki Pstrągówki uprawia się np. w Chile. Fot. Niepodlewam
O innych starych odmianach grusz CZYTAJ TUTAJ
Źródło:
*wiedza własna
*„Ogród szkolny”, Franciszek Langauer i Eustachy Wołoszczak, 1889 rok
*„O sadownictwie i ogrodnictwie”, Szymon Śmigaj, 1919 rok
*„Ogrodnik Polski”, 1899 rok
*„Holenderski sad”, Groningen, J.B. Wolters, 1868 rok
*„Deutsche Pomologie”, Wilchelm Lauche, 1882-1883 rok
Rysunek gruszki Pstrągówka z XIX wieku został opublikowany za zgodą biblioteki Wageningen UR w Holandii
