To stara, czeska odmiana. Grusza Kanal ma małe wymagania. Bardzo obficie i szybko owocuje. Nie potrzebuje chemicznych oprysków.

Inne nazwy: Bezy de Kresetitz, Canalova, Canalova maslovka, Comte Canal, Graf Canal, Graf Canals Butterbirne, Graf Kanal, Graf Kanal von Malabaila, Kreseticka, Wildling aus Cresetitz

Pochodzenie: około 1800 roku lub wcześniej (Czechy)

Najprawdopodobniej gruszę Kanal wyhodował ją ogrodnik zaprzyjaźniony z Grafem von Canal, którym był Joseph Emmanuel Malabayla (1745-1826) – słynny czeski botanik i prezes czeskiego Towarzystwa Ogrodniczego. To właśnie Grafa von Canal upamiętnia nazwa tej gruszki.

Dojrzewanie: grudzień – styczeń (XII-II)

Grusza Kanal to odmiana zimowa. Tak pisał o niej „Ogrodnik Polski” w 1900 roku:

„Nie jest to owoc pierwszorzędny, ale dobry i mający ten przymiot, że nie prędko przechodzi, co jest niezbędnym warunkiem owocu targowego”.

Owoce: średnio duże (długość 7-8 cm); w ładnym, gruszkowatym kształcie; skórka cienka, zielonożółta z licznymi brązowymi kropkami, a w miarę dojrzewania żółta; miąższ kremowy, rozpływający się w ustach, smaczny, soczysty, przyjemnie słodki

Gleba: przeciętna, najlepiej piaszczysto-gliniasta; najlepszy jest odczyn lekko kwaśny (pH 6,2-6,7)

Grusza Kanal nie jest wymagająca co do ziemi.

Stanowisko: słoneczne

Grusza Kanal rośnie mocno. Szybko zaczyna owocować. Owocuje obficie.

Bardzo dobrze znosi mocne cięcie. Nadaje się do prowadzenia np. w kształcie kolumnowym.

Odporność: dobra

Grusza Kanal rośnie zdrowo. Jest mało wrażliwa na choroby.

Zapylacze: brak danych

Ciekawostki

• W Polsce grusza Kanal była uprawiana głównie na przełomie XIX i XX wieku. Nigdy nie zdobyła popularności.

• Obecnie grusza Kanal jest bardzo rzadka. Spotykana jest w Belgii, Czechach, Holandii, Niemczech.

• Graf von Canal, na którego cześć została nazwana ta grusza, był znanym botanikiem i reformatorem czeskiego rolnictwa na przełomie XVIII i XIX wieku. Zasłynął też jako filantrop. Założył m.in. sierociniec w Pradze. Był honorowym obywatelem Pragi.

O innych starych odmianach grusz CZYTAJ TUTAJ

Źródło:

• Wiedza własna
• „Ogrodnik Polski”, 1900 rok
• „Deutsche Pomologie”, Wilchelm Lauche, 1882-1883 roku
• „Holenderski sad”, Groningen, J.B. Wolters, 1868 rok
• „Lidova Pomologie – 100 Hrusek“, Vanek Josef, 1936 rok

Na publikację rysunku gruszy Kanal z XIX wieku zgodę udzieliła biblioteka Wageningen UR w Holandii