W smaku to jedna z najlepszych gruszek świata. Grusza Hardenpont Zimowa jest jednak kapryśna. Wymaga żyznej ziemi i długiego lata.

Inne nazwy: Ardenpont, Bere Ardanpon, Beurre d Arenberg, Beurre de Chambrion, Beurre d Hardenpont d Hiver, Glou Morceau, Gloux-Morceau, Goulu Morceau, Hardenponta Masłówka, Hardenponts Witer Butterbirn, Hardenpont`s Winterbutterbirne, Kronprintz Ferdinand, Schinkenbirne, Untoasa Hardenpont

Pochodzenie: przed 1759 rokiem (Belgia)

Dojrzewanie: grudzień-marzec (XII-III)

Owoce: duże i bardzo duże (długość około 10 cm); skórka zielonożółta z drobnymi cętkami; mają bardzo charakterystyczny kształt tykwy i nieregularne guzy; bardzo smaczne, delikatnie kwaskowate, z nutą melona; miąższ soczysty, masłowaty; ładny zapach

Ze względu na guzy i nieregularny kształt owoce gruszki Hardenpont Zimowe są średnio atrakcyjne z wyglądu. Mają jednak rewelacyjny, wykwintny smak. Uważane są za jedne z najlepszych na świecie, obok takich odmian jak Bera Biała czy Bera Bosca.

Przeznaczenie: owoce deserowe, świetne do jedzenia na surowo

Gleba: żyzna; idealny jest odczyn lekko kwaśny (pH 6,2-6,7)

Grusza Hardenpont Zimowa ma jedne z największych wymagań co do ziemi. W słabej rośnie i owocuje słabo. Nie może być też sadzona w ziemi zbyt wilgotnej, ponieważ wtedy gruszki mają tendencję do przedwczesnego opadania.

Stanowisko: słoneczne

Grusza Hardenpont Zimowa powinna być sadzona od południa lub wschodu. Bardzo lubi stanowiska osłonięte, przy murach.

Odporność: dobra

Ogólnie grusza Hardenpont Zimowa rośnie zdrowo i dobrze plonuje. Potrzebuje KONIECZNIE w sezonie dużo słońca i długiego lata. Nie udaje się regionach, gdzie wegetacja zaczyna się późno, np. w północno-wschodniej Polsce.

Młode drzewka warto zabezpieczać na zimę.

Zapylacze: Baszelie, Bera Bosca, Bera Hardego, Bonkreta Williamsa, Diuszesa Wczesna, Duanna Zimowa, Faworytka, Jozefinka, Krzywka, Lektjera, Małgorzatka, Maria Ludwika, Nelis Zimowa, Red Bonkreta Williamsa, Wienneńska

Ciekawostki

• Gruszę Hardenpont Zimową wyhodował ksiądz Nicolas Hardenpont (1705-1774) w Belgii. Przez około 30 lat prowadził doświadczenia, polegające na krzyżowaniu drzew owocowych. Szczególnie interesowały go grusze Bera, wówczas rzadkie i bardzo cenione. Badania księdza Hardenpont były wówczas nowatorskie. Zainspirowały innych ogrodników. Pół wieku później powstała m.in. grusza Faworytka (Klapsa).

• Grusza Hardenpont Zimowa to krzyżówka Besi du Chaumontel oraz prawdopodobnie odmiany z grupy Dechantsbirne.

• Hardenpont Zimowa to jedna z kilkunastu odmian grusz, który wyhodował ksiądz Hardenpont. Inna jego słynna odmiana to grusza Kolmarka.

• Gruszki Hardenpont Zimowe zyskały rozgłos, dzięki księciu Arenberg, który posadził je w swoim ogrodzie. Tam w 1806 roku wypatrzył je ogrodnik francuski L.Noisette i rozsławił na cały świat. Od nazwiska księcia wywodzi się jedna z wielu nazw tej odmiany – Beurre d`Arenberg.

• Grusza Hardenpont Zimowa jest dziś w Polsce rzadka. Młode drzewka można kupić m.in. w Belgii, Francji, Rosji, Rumunii, Wielkiej Brytanii. Sprzedawana jest pod wieloma nazwami, np. Glou Marceau. To bardzo stara nazwa z XVIII/XIX wieku. Ma oznaczać „Smaczny Kąsek”.

O innych starych odmian grusz CZYTAJ TUTAJ

Źródło:
*wiedza własna
*„Ogród szkolny”, Franciszek Langauer i Eustachy Wołoszczak, 1889 rok
*„Ogrodnik Polski”, 1893 rok
*„Deutsche Pomologie”, Wilchelm Lauche, 1882-1883 rok
*„Obstarten”, Johann-Heinrich Rolff, 2002 rok

Publikacja ryciny gruszy Hardenpont Zimowa z XIX wieku za zgodą biblioteki Wageningen UR w Holandii