Grusza Esperena Pańska – uprawa i odporność

Stara odmiana z XIX wieku. Grusza Esperena Pańska ma owoce prawie tak okrągłe jak jabłka. Nie są zbyt piękne, ale znakomite w smaku. To odporna odmiana.

Grusza Esperena Pańska – rysunek z książki „Deutsche Pomologie” Wilhelma Lauche z 1882-1883, ze zborów biblioteki Wageningen UR.

Grusza Esperena Pańska – rysunek z książki „Deutsche Pomologie” Wilhelma Lauche z 1882-1883, ze zborów biblioteki Wageningen UR.

Inne nazwy: Belle Lucrative, Bergamotte Fievee, Bergamotte Lucrative, Esperens Herrenbirn, Esperens Herrenbirne, Excellentissima, Fondante d`Automne, Fondante de Maubeuge, Gresillier, Jaśniepańska, Jaśnie Pańska, Poire Esperen, Seigneur, Seigneur Esperen

Pochodzenie: początek XIX wieku (Francja lub Belgia)

Dojrzewanie: październik (X)

Owoce: średniej wielkości (długość około 8 cm); pękate, przypominające kształtem jabłka; skórka żółtozielona, z drobnymi punkcikami oraz rdzawymi plamkami, bez rumieńca, gruba i szorstka; miąższ biały, soczysty, delikatnie kamienisty, bardzo smaczny, lekko korzenny; ładny zapach

Przeznaczenie: świetne owoce deserowe, a także do ciast i na przetwory

Gleba: raczej żyzna, nie za sucha

Ogólnie grusza Esperena Pańska jest niewybredna. Może rosnąć także na słabszej glebie, aby nie była ona zbyt sucha.

Stanowisko: słoneczne

Grusza Esperena rośnie średnio silnie. Osiąga średnie rozmiary. Szybko wchodzi w okres owocowania i rodzi dużo owoców.

Odporność: dobra; już w połowie XIX wieku uważano, że to odmiana niewybredna

Zapylacze: Dobra Ludwika, Faworytka, Komisówka, Konferencja

Grusza Esperena Pańska nie zapyla się własnym pyłkiem. Musi mieć zapylacz.

Ciekawostki

  • Grusza Esperena Pańska nie ma na 100% znanego pochodzenia. Na pewno została wyhodowana na początku XIX wieku (przed 1830 rokiem). Najprawdopodobniej dokonał tego Pierre Joseph d`Esperen (1780-1847) w Belgii. Miał skrzyżować odmiany Bergamota Esperena oraz Żołnierz i otrzymać właśnie gruszę Esperena Pańska.
  • Esperen był wielkim pasjonatem sadownictwa. Wyhodował dużo innych grusz, np. odmianę  Jozefinka.
  • Źródła z XIX wieku podają też, że Esperena Pańska to odmiana francuska, pochodząca z okolic miejscowości Fievee.
  • Choć grusza Esperena Pańska nie ma atrakcyjnych w wyglądu owoców, bardzo szybko zdobyła popularność już w połowie XIX wieku. Do dziś uważana jest za jedną z najlepszych gruszek jesiennych (w smaku i uprawie).
  • Obecnie w Polsce grusza Esperena Pańska jest rzadka. Można ją kupić np. w Belgii i Niemczech.

 

O innych starych odmianach grusz CZYTAJ TUTAJ

Źródło:
*wiedza własna
*„Ogrodnik Polski” z 1896 roku
*”Dwupostaciowość gruszek”, Edward Janczewski, 1899 rok
*”Holenderski sad”, Groningen, J.B. Wolters, 1868 rok
*”Deutsche Pomologie” Wilchelma Lauche z 1882-1883 roku

Publikacja ryciny gruszki Esperena Pańska z XIX wieku za zgodą biblioteki Wageningen UR w Holandii