Ma różowe kwiaty i pstre liście. Floks wiechowaty Elizabeth to wyjątkowo oryginalna odmiana. Pachnie mocno. Kwitnie w lipcu i sierpniu.

Floks wiechowaty Elizabeth kwitnie na różowo. Ma pstre liście. Fot. Niepodlewam

Inne nazwy: Floks płomyk Elizabeth, Phlox paniculata Elizabeth, Płomyk wiechowaty Elizabeth

Pochodzenie: 1997 rok (Holandia)

Hodowca: Bart Noordhuis

Cechy: bylina

Wysokość: 60-70 cm

Szerokość: około 30 cm

Kwitnienie: lipiec – sierpień (VII-VIII), a po przycięciu również wrzesień (IX)

Kwiaty: różowe; pojedyncze

Kwiaty są duże – ich średnica to 2-3 cm. Zebrane są w kwiatostany.

Zapach: mocny; piękny

Liście: pstre; żółto-zielone

Liście floksa Elizabeth mają wyjątkową, rzadką kolorystykę. Zdarza się, że niektóre liście są prawie całe żółte w odcieniu kremowym.

Pstre liście floksa Elizabeth. Fot. Niepodlewam

Zastosowanie: rabaty kwiatowe, obwódki, pachnący ogród, grupy kwiatów, kwiaty cięte, kompozycje kolorystyczne

Stanowisko: słoneczne

Gleba: żyzna, przepuszczalna; odczyn od kwaśnego do lekko obojętnego (pH 6-7,5)

Podlewanie: umiarkowane

Floks Elizabeth najlepiej rośnie w lekko wilgotnej ziemi lecz nie mokrej. Nie należy go podlewać na liście, gdyż to sprzyja chorobom grzybowym.

Nawożenie: od maja do 15 lipca; co 2 tygodnie

Do nawożenia floksów wiechowatych najlepsze są nawozy do kwiatów lub krzewów kwitnących. Zawierają dużo fosforu i potasu, których floksy potrzebują dużo podczas kwitnienia.

Rozmnażanie: podział karp

Rozrośnięte kępy floksów wiechowatych dzieli się łopatą, a następnie sadzi w nowych miejscach. Najlepszy termin sadzenia floksów wiechowatych to kwiecień i sierpień (IV i VIII).

Cięcie: po przekwitnięciu oraz jesienią

Po przekwitnięciu ścina się jedynie kwiatostany. Jesienią zaś floksy wiechowate ścina się na jeża (2-4 cm nad ziemią).

Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra

Floks wiechowaty Elizabeth nie potrzebuje zabezpieczenia przed mrozem.

Choroby i szkodniki: średnio odporny

Nie sprawia większych problemów. Może być atakowany przez mączniak prawdziwy i mączniak rzekomy.

Ze szkodników najgroźniejszy jest niszczyk zjadliwy lecz w uprawie amatorskiej floksów jest dość rzadki.