Cis pospolity Elegantissima – odmiana żeńska, uprawa i cięcie

Jest niski, ale rozłożysty. Cis pospolity Elegantissima ma złocistozielone, miękkie igły. Zawiązuje czerwone nibyjagody. Jest odporny na mróz i choroby.

Cis pospolity Elegantissima to odmiana żeńska, wcześnie zawiązująca czerwone nibyjagody, zwane popularnie owocami. Ten egzemplarz rośnie przed Operą i Filharmonią Podlaską w Białymstoku. Fot. Niepodlewam

Cis pospolity Elegantissima to odmiana żeńska wcześnie zawiązująca czerwone nibyjagody, zwane popularnie owocami. Fot. Niepodlewam

Inne nazwy: Taxus baccata Elegantissima

Wysokość: około 2 m

Szerokość: około 2,5 m

Cis pospolity Elegantissima rośnie wolno. Podane wymiary osiąga po co najmniej 20 latach. Jego wymiary można korygować cięciem. Ma pokrój rozłożysty, nieregularny, ze skośnie ustawionymi pędami bez głównego przewodnika.

Cis pospolity Elegantissima ma nieregularny, rozłożysty pokrój. Fot. Niepodlewam

Cis pospolity Elegantissima ma nieregularny, rozłożysty pokrój. Fot. Niepodlewam

Liście: ciemnozielone, miękkie igły; wiosną (maj-czerwiec) młode igły mają złocisty odcień

Jeśli cisy pospolite Elegantissima są posadzone w cieniu, na igłach nie ma wiosną złocistego przebarwienia.

Wiosną igły cisów pospolitych Elegantissima mają złocistozielony kolor. Fot. Niepodlewam

Wiosną igły cisów pospolitych Elegantissima mają złocistozielony kolor. Fot. Niepodlewam

Gleba: żyzna

Podlewanie: umiarkowane

Cis pospolity Elegantissima lubi lekką wilgotną zimę. Dobrze rośnie np. na często podlewanych trawnikach. Znosi okresową suszę.

Nadmiar wody może powodować gnicie korzeni.

Stanowisko: półcień; toleruje słońce i cień

Cis pospolity Elegantissima najlepiej rośnie w miejscach, gdzie jest lekko wilgotne powietrze, np. niedaleko strumienia, stawu, rzeki, często podlewanego trawnika.

Świetnie znosi zanieczyszczone powietrze w miastach. Nie przeszkadzają mu kurz i spaliny samochodowe.

W słońcu jego igły płowieją (bledną), zaś w pełnym cieniu robią się jasne. Piękną, ciemnozieloną barwę cis pospolity Elegantissima ma w półcieniu.

Przeznaczenie: niskie i nieformowane żywopłoty, szpalery, pojedyncze egzemplarze oraz grupy po kilku sztuk

Cisy pospolite Egenatissima dobrze rosną na często podlewanych trawnikach. Fot. Niepodlewam

Cisy pospolite Elegantissima dobrze rosną na często podlewanych trawnikach. Fot. Niepodlewam

Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra

Cis pospolity Elegantissima to stara odmiana, jedna z najbardziej odpornych na mróz. Nie potrzebuje zabezpieczania przed mrozem.

Cięcie: marzec-kwiecień (III-IV)

Bardzo dobrze znosi formowanie i silne cięcie wiosną. Potrafi się regenerować – wypuszcza młode gałązki z grubszych pędów. Latem można stosować mniejsze cięcie korygujące, np. obciąć pojedyncze gałązki wystające na ścieżki czy podjazd samochodowy.

Choroby i szkodniki: odmiana odporna

Podobnie jak inne cisy, Elegantissima może być atakowana przez fytoftorozę. Jeden z objawów tej choroby to zgnilizna przy podstawie głównego pędu. Prosty sposob jej zapobiegania to ściółkowanie korą sosnową. Warto ją także wsypać korę sosnową do dołka, w którym cis pospolity Elegantissima ma być posadzony.

Zasychające pojedyncze gałązki trzeba wycinać i wyrzucać poza ogród. Może to być inna choroba cisów – zamieranie pędów.

Warto wiedzieć

  • Elegantissima to odmiana cisa pospolitego, który rośnie dziko m.in. w Polsce. Cisy pospolite są pod ochroną od czasów króla Władysława Jagiełły (1362-1434)
  • Prawie wszystkie części cisa pospolitego Elegantissima są trujące dla ludzi i zwierząt. Nie truje tylko czerwona osnówka nibyjagód (lubią je zjadać ptaki). Nasiona jednak są trujące.