Najlepszy termin – zaraz po przekwitnięciu, czyli w czerwcu. Cięcie lilaków, zwanych popularnie bzami, jest bardzo łatwe. Dzięki niemu za rok kwiatów będzie więcej.
Lilaki (bzy) zawsze zawiązują pąki kwiatowe latem, niedługo jak skończą kwitnienie. Kwiaty rozwijają się z nich w następnym roku. Dlatego lilaki trzeba ciąć tuż po kwitnieniu.
Cięcie lilaków po kwitnieniu jest proste. Ucina się przekwitłe kwiatostany albo kwiatostany z pędami do 1/3 długości. W ten sposób bardzo łatwo można regulować wysokość i szerokość krzewu.
Przykładowo, jeśli krzew jest za wysoki, trzeba go przyciąć więcej od góry, a po bokach – uciąć same kwiatostany. Można też w ten sposób nadać koronie pożądany kształt, np. okrągły.
Ogólnie lilaki to krzewy wybaczające błędy w cięciu, ładnie się regenerujące.
Rysunek 1: Lilaki z zaznaczonymi miejscami cięcia. Tak samo przycina się bzy krzaczaste i na pniu.
Rysunek 2: Lilaki (bzy) po cięciu.
Termin cięcia: czerwiec (VI)
Cięcie lilaków po przekwitnięciu nie może być odkładane. Zbyt późne cięcie lilaków powoduje, że razem z przekwitłymi kwiatami obcina się zawiązki pąków kwiatowych. To skutkuje mniejszą liczbą kwiatów w roku następnym.
Pierwsze oznaki przekwitania lilaka pospolitego: pojedyncze kwiaty brunatnieją. Na tym etapie jest jeszcze trochę za wcześnie na cięcie. Fot. Niepodlewam
Najlepiej cięcie lilaków wykonać, gdy kwiatostany stają się w 50-99% brunatne. Gdy na gałązkach pojawiają się owoce, czyli torebki z nasionami, jest już późno na cięcie. Wtedy można wyciąć tylko same końcówki pędów z owocami.
Cięcie lilaków po przekwitnięciu nie może być zbyt późne. Lilaki szybko zawiązują torebki z nasionami, które osłabiają krzew. Trzeba je obcinać. Fot. Niepodlewam
Ścięte kwiatostany lilaków najlepiej przeznaczyć na kompost. Grubsze gałązki nadają się np. na zrębki.
Takie przekwitłe kwiaty lilaków nadają się na kompost. Fot. Niepodlewam
Technika cięcia:
Do cięcia potrzebny jest sekator. Gałązki przycina się prosto (nie na skos), nad pąkami skierowanymi na zewnątrz. Ran nie trzeba zabezpieczać.
Najtrudniej przycinać stare, wysokie lilaki. Wtedy potrzebna jest drabina lub sekator na długim drążku. Aby uniknąć wspinania się po drabinie, warto wziąć pod uwagę zmniejszenie rozmiarów krzewu poprzez mocniejsze cięcie regulujące (w czerwcu) albo cięcie prześwietlające lub cięcie odmładzające (wczesną wiosną).
Cięcie lilaków po przekwitnięciu – zalety
- Więcej kwiatostanów oraz większe kwiaty w następnym roku.
- Brak mało estetycznych, przekwitłych kwiatostanów.
- Silniejsze krzewy – wydawanie owoców je osłabia.
- Lilaki mają pożądany kształt, a także wysokość i szerokość.
Warto wiedzieć
Wszystkie gatunki lilaków, zwane potocznie bzami, tnie się podobnie. Różnice są w terminie cięcia, bo nie wszystkie bzy kwitną jednocześnie.
W Polsce uprawia się m.in.:
- Lilak chiński (Syringa chinensis)
- Lilak hiacyntowy (Syringa hyacinthiflora)
- Lilak Meyera (Syringa meyeri)
- Lilak ottawski (Syringa prestoniae)
- Lilak pospolity (Syringa vulgaris)
- Lilak węgierski (Syringa josikaea)
- Lilak Wolfa (Syringa wolfii)
To przykład w jak różnych terminach kwitną bzy: lilak ottawski (ciemniejszy) dopiero zaczyna kwitnąć, a lilak pospolity, na którym jest zaszczepiony, już kończy kwitnienie. Fot. Niepodlewam
