Ma owoce świetne do ciast, suszenia i na domowe alkohole. Jabłoń Bursztówka Styryjska to stara zimowa odmiana. Jest odporna na mróz.
Jabłoń Bursztówka Styryjska – rysunek z książki „Oesterreichisch – ungarische Pomologie” Rudolfa Stolla z 1888 roku.
Inne nazwy: Borsderfiana di Stiria, Maschanzker, Maschanzker de Stirie, Maschanzker Styryjski, Stajer masanczki, Steirischer Maschanzker, Steirischer Winter-Borsdorfer, Steirischer Winter-Maschanzker, Styrska misen
Pochodzenie: przed 1877 rokiem (prawdopodobnie Austria)
Jabłoń Bursztówka Styryjska najprawdopodobniej jest znacznie starsza. W 1877 roku została opisana. W tym czasie była świetnie znana i powszechnie uprawiana w Styrii – na południu dzisiejszej Austrii. Sprzedawano ją na targach w Wiedniu.
„Przeważnie hodują tu bursztówki styryjskie, szare i złote renety oraz królowę renet” – pisał „Ogrodnik Polski” w 1888 roku.
Dojrzewanie: grudzień-czerwiec (XII-VI)
Jabłka Bursztówki Styryjskie zbiera się nie wcześniej niż w drugiej połowie października (X). To odmiana zimowa, bardzo dobrze się przechowująca.
Owoce: małe i średniej wielkości(około 5-6 cm); prawie okrągłe; skórka zielonożółta, z nielicznymi brązowymi plamkami, czasem z lekkim rumieńcem od słońca (większym przy dużej różnicy temperatury między dniami i nocami); miąższ kremowy, soczysty, jędrny, średnio słodki
Owoce Bursztówki Styryjskiej są podobne do jabłoni Bursztówka Szlachetna, ale mniejsze.
Przeznaczenie: ciasta i inne dania, suszenie, domowe alkohole, owoce deserowe
W południowej Austrii jabłka Bursztówki Styryjskie to obecnie składnik regionalnej kuchni. Słynne są zwłaszcza ciasta z jabłkami oraz alkohole. Uważa się, że domowe alkohole z Bursztówek Styryjskich, zwłaszcza rosnących na stokach, zawierają więcej procentów niż z innych odmian jabłek.
Gleba: żyzna, najlepiej lekko kwaśna (idealne pH 6,2-6,7)
Jabłoń Bursztówka Styryjska słabo rodzi w ziemi słabej. Dorze rośnie tam, gdzie udaje się winorośl.
Stanowisko: słoneczne
Jabłoń Bursztówka Styryjska w młodym wieku rośnie umiarkowanie szybko, a potem – wolno. Obficie owocuje lecz późno (nawet po 12-15 latach). Dobrze znosi podmuchy wiatru.
Nadaje się do sadzenia w górach (najlepsza wysokość do 500 m).
Odporność: bardzo dobra lub dobra w zależności od stanowiska
Jabłoń Bursztówka Styryjska rośnie zdrowo, nie przemarza. Nie wymaga chemicznych oprysków od chorób, ale jeśli ma odpowiednie stanowisko.
Na terenach wilgotnych, gdzie często występują mgły, jabłoń Bursztówka Styryjska jest atakowana przez parcha. Ta odmiana lubi przewiew.
Owoce dobrze się przechowują.
Zapylacze: Jonathan, Królowa Renet
Ciekawostki
- Jabłoń Bursztówka Styryjska była popularna w Austrii aż do lat 60. XX wieku. Obecnie ta odmiana jest znów sadzona, jako regionalny przysmak.
- Młode drzewko Bursztówki Styryjskiej najłatwiej kupić w Austrii i Niemczech. W Polsce to odmiana kolekcjonerska.
- W Polsce jabłoń Bursztówka Styryjska nigdy nie była popularna, tak jak np. Bursztówka Polska czy Bursztówka Szlachetna, ale sadzono ją na przełomie XIX i XX wieku. Wynika to ze specyficznego klimatu, jakiego potrzebuje. Jeśli trafi się w jej upodobania, rodzi wspaniale bez specjalnych zabiegów.
O innych starych odmianach jabłoni CZYTAJ TUTAJ
Źródło:
- Wiedza własna
- „Ogrodnik Polski”, 1888 i 1896 rok
- „Oesterreichisch – ungarische Pomologie”, Rudolf Stoll, 1888 rok
