Ma soczyste, smaczne owoce z nutą wina. Grusza Szarneza to stara, jesienna odmiana z przełomu XVIII i XIX wieku. Potrzebuje dobrej ziemi.
Grusza Szarneza – rysunek z książki „Deutsche Pomologie” Wilhelma Lauche z 1882-1883, ze zborów biblioteki Wageningen UR.
Inne nazwy: Belle excellente, Beurré des Charneuses, De Legipont, Désirée van Mons, Doyenné Robin, Duc de Brabant, Fondante Charneuse, Fondante de Charneux, Jamin, Köstliche von Charneu, Legipont, Leopold, Maria Stuart, Merveille de Charneu, Miel de Waterloo, Poire de Charneu, Poire Legipont, Waterloo
Pochodzenie: około 1800 roku (Belgia)
Dojrzewanie: październik – listopad (X-XI)
Gruszki Szarnezy zbiera się w ostatnich dniach września (IX) albo pierwszych dnia października (X). Od razu można je jeść. Sezon na gruszki Szarneza jest krótki – tylko kilka tygodni.
Owoce: duże i średniej wielkości (długość 7-9 cm); pękate, zwykle asymetryczne; skórka najpierw zielona, a po pełnym dojrzeniu – żółta, z delikatnym rumieńcem; miąższ kremowy, masłowaty, bardzo soczysty, smaczny, z nutą wina
Przeznaczenie: owoce deserowe, ciasta
Gleba: żyzna
Grusza Szarneza źle rośnie w słabej, piaszczystej ziemi.
Stanowisko: słoneczne, toleruje lekki półcień
Grusza Szarneza rośnie średnio szybko. Najlepiej owocuje jako stare drzewo.
Odporność: dobra
Grusza Szarneza nie potrzebuje chemicznych oprysków. Dobrze znosi mróz.
Jest dość podatna na parcha. Prosty sposób zapobiegania tej chorobie to wygrabianie liści jesienią spod gruszy i usuwanie poza ogród.
Zapylacze: Bera Bosca, Bera Hardego, Diuszesa Wczesna, Dobra Ludwika, Faworytka, Konferencja, Krzywka, Lektjera, Lipcówka Kolorowa, Patawinka, Paryżanka, Żołnierz
Ciekawostki
- Grusza Szarneza została znaleziona w posiadłości Charneau pana Legipont. Dziś to okolice Liège w Belgii. Rosła prawdopodobnie w żywopłocie otaczającym pola. Była siewką.
- Polska nazwa Szarneza to spolszczona nazwa posiadłości Charneau, gdzie została znaleziona.
- Gruszki Szarnezy od ponad wieku są zwłaszcza lubiane w Limburgii, na pograniczu Belgii i Holandii.
- W Polsce grusza Szarneza była najbardziej popularna w drugiej połowie XIX wieku. Obecnie jest rzadka, ale bywa w sprzedaży w Polsce.
Źródło:
- Wiedza własna
- De Nederlandsche Boomgaard, 1868 rok
- Nederlandsche Fruitsoorten 1942
- Deutsche Pomologie, Wilhelm Lauche, 1882-1883 rok
- Ogrodnik Polski, 1888 rok
Spis starych odmian grusz opisanych na Niepodlewam CZYTAJ TUTAJ
Na publikację rysunku gruszki Szarneza zgodę wyraziła biblioteka Wageningen UR w Holandii.
