Owocowe

Jeżyna bezkolcowa – uprawa, odporność, cięcie

Ma czarne owoce. Jeżyna bezkolcowa jest łatwa w uprawie. Jej owoce są doskonałe na nalewki, wina, przetwory. Czasem przemarza lecz szybko się regeneruje.

Dojrzałe owoce jeżyny bezkolcowej są czarne. Są świetne na surowo, w przetworach, winach czy nalewkach. Fot. Niepodlewam

Cechy: wysoki krzew

Jeżyna bezkolcowa nie kłuje. Nie ma kolców. Liście jeżyny nie opadają wszystkie na zimę.

Inne nazwy: Ostrężyna bezkolcowa, Ożyna bezkolcowa, Rubus fruicosus

Pochodzenie: bezkolcowe krzyżówki różnych gatunków jeżyn

Wysokość: do 2 m

Szerokość: do 5-10 m (w zależności od odmiany)

Jeżyna bezkolcowa rośnie szybko, ale jej wymiary są podobne co roku. Pędy bowiem wymagają przycinania – starsze zasychają albo czasem przemarzają.

Jeżyna bezkolcowa Chester prowadzona przy drutach. Fot. Niepodlewam

Kwitnienie: maj – czerwiec (V-VI)

Kwiaty: białe, pojedyncze

Owoce: jadalne; czarne pestkowce; duże; miąższ słodko-kwaśny (niektóre odmiany są bardziej słodkie, inne bardziej kwaskowate)

Owoce jeżyn bezkolcowych zbiera się od lipca do września (VII-IX), w zależności od odmiany. Czasem niektóre odmiany (przy dobrej pogodzie) zawiązują owoce także późną jesienią (ale niewiele).

Przeznaczenie: owoce deserowe, nalewki, galaretki, konfitury, wina, syropy

Owoce jeżyn bezkolcowych zawierają m.in. witaminę C, żelazo, magnez. Ich jedzenie jest zalecane rekonwalescentom oraz przy anemii.

Liście nadają się na herbatki owoce, np. na kaszel.

Stanowisko: słoneczne lub półcień

Jeżynę bezkolcową trzeba KONIECZNIE posadzić przy podporach. To może być mocna kratka, ogrodzenie, pergola, trejaż albo druty rozpięte poziomo między słupkami.

Gleba: przeciętna; odczyn lekko kwaśny (pH 6)

Jeżyna bezkolcowa świetnie rośnie na kompoście. Bardzo lubi ściółkowanie.

Podlewanie: umiarkowane

Nawożenie: marzec-kwiecień (III-IV) oraz koniec czerwca (VI)

Używać można nawozów do krzewów owocowych. Wiosną zasila się mniej (1/4 dawki podanej na opakowaniu), a w czerwcu więcej (3/4 dawki).

Rozmnażanie: odkłady wierzchołkowe, sadzonki zielne, odrosty korzeniowe

Cięcie: wrzesień – październik (IX-X) oraz luty – marzec (II-III)

Jesienią wycina się pędy dwuletnie, które owocowały. Na przełomie zimy i wiosny zaś skraca się pędy za długie i ewentualnie wycina przemarznięte.

Wytrzymałość na mróz: średnia

Jeżyny bezkolcowe mogą częściowo przemarzać, zwłaszcza w młodym wieku. Dlatego młode krzewy warto zabezpieczać np. chochołem ze słomy albo kopcem ziemi (wysokość około 20 cm).

Starsze jeżyny bezkolcowe, nawet jeśli przemarzną, potrafią się regenerować. Zdecydowanie lepiej zimują jeżyny ściółkowane, np. korą.

Jeżyny bezkolcowe nie zrzucają liści na zimę. Część opada, gdy zima jest sucha. Fot. Niepodlewam

Choroby i szkodniki: odporna

Jeżyna bezkolcowa ogólnie rośnie zdrowo. Z chorób mogą ją atakować m.in. antraknoza jeżyny, mączniak prawdziwy, rdza, szara pleśń, zamieranie pędów.

Szkodniki jeżyny bezkolcowej to m.in. mszyce, skoczek różany, szpeciele.

Zapylacze: samopylna

Ciekawe odmiany jeżyny bezkolcowej

  • Black Satin – dojrzewanie w sierpniu (VIII)
  • Navaho – dojrzewanie lipiec-sierpień (VII-VIII)
  • Orkan – dojrzewanie sierpień-wrzesień (VIII-IX)
  • Reuben – dojrzewanie lipiec-sierpień (VII-VIII)
  • Thornless Evergreen – dojrzewanie sierpień – wrzesień (VIII-IX)

Jeżyna bezkolcowa Navaho. Fot. Niepodlewam

Ciekawostki

  • Owoce jeżyny bezkolcowej mają podobny smak jak jeżyn rosnących dziko w polskich lasach. Są także zwykle większe. Zdecydowanie łatwiej się je zbiera. Jeżyny bezkolcowe nie kłują. Dzikie jeżyny mają bardzo ostre kolce.