Pięknie kwitnie i ma jadalne owoce. Pigwowiec japoński jest bardzo łatwy w uprawie. Nie trzeba go podlewać Nadaje się na niskie żywopłoty obronne.
Owoce pigwowca japońskiego przypominają jabłuszka. Na surowo są niejadalne.Nadają się przetwory i alkohole. Fot. Niepodlewam
Cechy: krzew
Pigwowiec okazały to krzew owocowy i ozdobny.
Inne nazwy: Chaenomeles japonica, Cydonia, Pigwa japońska
Pochodzenie: Japonia
Wysokość: do 1 m
Szerokość: do 1 m
Pigwowiec japoński rośnie średnio szybko.
Kwitnienie: kwiecień – maj (IV-V)
Pigwowce japońskie zwykle powtarzają kwitnienie w sierpniu (VIII). Kwiatów jest jednak mało. Nie ma z nich owoców.
Kwiaty: białe, czerwone, pomarańczowe; pojedyncze, półpełne lub pełne
Kwiaty pigwowca japońskiego rozwijają się razem liśćmi, na pędach dwuletnich. Jest ich bardzo dużo. Ich średnica to około 3 cm.
Kwitnące pigwowce są piękną ozdobą ogrodu. Jego kwiaty chętnie odwiedzają pszczoły.
Zapach: niewyczuwalny lub delikatny (w zależności od odmiany); przyjemny
Kwiaty pigwowca japońskiego. Fot. Niepodlewam
Owoce: jadalne; najpierw zielone, a w pełni dojrzałości żółte; kuliste (wielkości małych i średnich jabłek); skórka twarda; miąższ kwaśny; ładnie pachną
Owoce pigwowca okazałego zbiera się w sierpniu i wrześniu (VIII-IX). Bardzo mocno trzymają się gałęzi.
Przeznaczenie: owoce – nalewka pigwowcówka, galaretki, konfitury, kompot, owoce suszone, sok, syrop, zamiast cytryny do herbaty; krzew – na niskie żywopłoty, skarpy, ugory
Owoce pigwowca japońskiego zawierają dużo witaminy C, w ilości podobnej jak w cytrusach. W ich składzie są także m.in. kwasy jabłkowy i bursztynowy, żelazo, molibden, fosfor, magnez. Stosowane są od wieków w tradycyjnej medycynie chińskiej.
Stanowisko: słoneczne
Pigwowce japońskie tolerują też lekki półcień. Dobrze kwitną lecz mają mniej owoców.
Pigwowce japońskie bardzo głęboko się korzenią. Trudno je usunąć, jeśli zostaną posadzone w niewłaściwym miejscu. Umacniają skarpy.
Nadają na niskie żywopłoty obronne. Dzięki cierniom są trudne do sforsowania (także dla zwierząt, jak psy czy koty).
Gleba: słaba i przeciętna; odczyn od lekko kwaśnego do obojętnego (pH 6-7)
Podlewanie: nie ma potrzeby
Nawożenie: kwiecień – maj (IV-V)
Pigwowiec japoński jest mało wymagający. Wybacza brak nawożenia.
Polecane są nawozy do krzewów owocowych, zwłaszcza naturalne.
Rozmnażanie: sadzonki zielne, sadzonki zdrewniałe, odrosty korzeniowe, szczepienie
Cięcie: marzec (III)
Pigwowiec japoński nie musi być cięty co roku.
Stare egzemplarze mają tendencję do nadmiernego rozrastania się na boki za pomocą odrostów korzeniowych. Aby temu zapobiec, wycina się je sekatorem (najlepiej poniżej powierzchni ziemi).
Aby zachować ładny kształt pigwowca, można go przyciąć nożycami, ścinając nawet 1/3 pędów.
Bardzo stare, nigdy nie cięte pigwowce japońskie tworzą splątany krzak. Takie egzemplarze najlepiej odmłodzić, wykonując cięcie odmładzające.
Pigwowiec japoński mocno się rozkrzewia. Warto go ciąć systematycznie. Fot. Niepodlewam
Wytrzymałość na mróz: doskonała
Pigwowiec japoński jest odporny na największe mrozy.
Choroby i szkodniki: odporny
Pigwowiec japoński rośnie zdrowo. Nie potrzebuje oprysków.
Zapylacze: samopylny i obcopylny
Pigwowce japońskie owocują lepiej, jeżeli kwiaty są zapylone pyłkiem z innych pigwowców (okazałych, japońskich i pośrednich). Owoce są większe i jest ich więcej.
W praktyce nie zawsze trzeba sadzić dwie różne odmiany w ogrodzie. Wystarczy, jeżeli inny pigwowiec rośnie u sąsiada.
Ciekawe odmiany pigwowca japońskiego
- Cido – kwiaty pomarańczowe
- Cido Red – kwiaty czerwone
- Rising Sun – kwiaty białe
Kwitnący pigwowiec japoński Rising Sun. Fot. iVerde
Ciekawostki
- Pierwszy pigwowiec japoński został posadzony w Europie w 1796 roku. Było to w Royal Botanic Gardens w Kew (Wielka Brytania). Sprowadził go Joseph Banks (1796-1820) – słynny botanik brytyjski, łowca roślin i dyrektor Royal Botanic Gardens w Kew. Jego nazwisko upamiętnia sosna Banksa.
- W sprzedaży pigwowiec japoński pojawił się w 1870 roku w Wielkiej Brytanii. Do Polski trafił w drugiej połowie XIX wieku. Znano go pod wówczas pod dwiema nazwami: cydonia i pigwa japońska.
- Pigwowiec japoński, podobnie jak pigwowiec okazały, jest używany od wieków w tradycyjnej medycynie chińskiej, do leczenia m.in. beri-beri, depresji, reumatyzmie, czerwonce. Według badań współczesnych, ma działanie antynowotworowe.
- Pigwowiec japoński nie jest jedynym pigwowcem uprawianym w polskich ogrodach. Sadzone są również pigwowiec okazały (Chaenomeles speciosa) oraz ich krzyżówka, czyli pigwowiec pośredni (Chaenomeles superba).
Wszystkie pigwowce mają jadalne owoce (pigwowce japońskie zwykle najmniejsze). - Pigwowce bywają mylone z pigwami. To inne rośliny. Ich owoce mają różny smak.
