Burak liściowy Lucullus – uprawa, smak, choroby

To stara odmiana o bardzo smacznych, zielonych liściach. Burak liściowy Lucullus jest odporny i niewybredny. Zdrowo rośnie.

Burak liściowy Lucullus ma jadalne liście i ogonki liściowe. To bardzo stara odmiana, jedna z najpopularniejszych na świecie. Fot. Niepodlewam

Burak liściowy Lucullus ma jadalne liście i ogonki liściowe. To bardzo stara odmiana, jedna z najpopularniejszych na świecie. Fot. Niepodlewam

Inna nazwa: Beta vulgaris Lucullus, Boćwina Lucullus, Burak liściowy Lukullus, Ćwikła ozdobna Lucullus

Cechy: roślina dwuletnia

Burak liściowy Lucculus, choć jest rośliną dwuletnią, uprawia się jeden sezon. W drugim roku, jeśli przetrwa zimę, nie nadaje się do jedzenia – zakwita i wydaje nasiona.

Wysokość: 50 cm (w czasie kwitnienia około 100 cm)

Burak liściowy Lucullus, w porównaniu do nowych odmian, jest niski. Ma bardzo duże, zielone liście z grubymi, białymi ogonkami. To właśnie liście oraz ogonki liściowe są częścią jadalną, a nie korzenie.

Rozmnażanie: nasiona

Termin siewu: 1-30 kwietnia (IV) oraz 1-15 lipca (VII)

W kwietniu (IV) burak liściowy Lucullus można siać wcześniej niż buraki ćwikłowe. Jest od nich bardziej odporny na mróz (do minus 4 stopni Celsjusza). Wschodzi w temperaturze od 8 stopni Celsjusza (gleby).

W pierwszej połowie lipca (VII) burak liściowy Lucullus sieje się jako poplon, np. po zbiorze cebuli i grochu.

Buraki liściowe Lucullus sieje się od razu do gruntu. Odstępy między nasionami – 15-20 cm. Można też siać gęściej, ale wtedy buraki trzeba przerywać. Usunięte buraczki można zjeść albo przesadzić inne miejsca.

Buraki liściowe Lucullus sieje się w rzędach co 40-50 cm. Głębokość siewu buraków – 2-3 cm.

Nasiona buraka liściowego Lucullus są duże. Fot. Niepodlewam

Nasiona buraka liściowego Lucullus są duże. Fot. Niepodlewam

Zbiór: od czerwca (VI) do jesieni (do większych przymrozków)

Zastosowanie: ogonki liściowe i liście na zupy, sałatki, potrawy duszone, soki i chipsy warzywne, dekoracja ogrodu

Korzenie buraka liściowego Lucullus są niejadalne. Zjada się liście i ogonki liściowe. Są delikatne w smaku. Nie mają tendencji do łykowacenia. Mają jedynie bardzo delikatny posmak buraków.

Ze względu na kolor, burak liściowy Lucullus bardziej kojarzy się na talerzu ze szpinakiem.

Zwykle burak liściowy Lucullus dodaje się do dań gotowanych i pieczonych. Młode buraczki można również jeść na surowo.

Liście można obrywać pojedynczo (2-3 cm powyżej korzenia) albo wyrywać buraki z korzeniami.

Burak liściowy Lucullus rośnie bardzo szybko. Obficie i niezawodnie plonuje.

Ogonki liściowe buraka Lucullus przypominają ogonki selera naciowego. Mają jednak inny smak i zapach. Fot. Niepodlewam

Ogonki liściowe buraka Lucullus przypominają ogonki selera naciowego. Mają jednak inny smak i zapach. Fot. Niepodlewam

Stanowisko: słoneczne

Burak liściowy Lucullus najlepiej rośnie w przewiewnych miejscach. Wiatr chroni go przed atakami mszyc oraz chwościkiem buraka.

W półcieniu oraz pod drzewami burak liściowy Lucullus rośnie słabo, a w cieniu – wcale.

Gdzie siać: warzywnik, rabaty kwiatowe, donice (duże)

Gleba: przeciętna; pH około 7

Burak liściowy Lucullus to odmiana wyjątkowo tolerancyjna co do ziemi. Dobrze rośnie nawet w ziemi słabej, tam gdzie żadne inne buraki nie plonują.

Źle rośnie jedynie na glebie kwaśnej i podmokłej.

Buraki liściowe Lucullus najlepiej rosną w drugim roku po oborniku. Korzystnie je uprawiać po warzywach cebulowych, dyniowatych, kapustnych, zwłaszcza jeśli rosły na oborniku. Unikać trzeba siania buraków po szpinaku i innych warzywach korzeniowych (ze względu na nicienie).

Obornik pod buraki liściowe może być każdy, ale najlepszy jest nawóz koński. Unikać trzeba obornika pochodzącego od zwierząt, które były karmione liśćmi buraków (ze względu na możliwość przeniesienia grzybów wywołujących chorobę chwościk buraka).

Podlewanie: umiarkowane

Burak liściowy Lucullus podlewa się, gdy ziemia jest sucha. Dobrze toleruje przesuszenie (ma tak mocne korzenie, że trudno go wyrwać). Buraki zawsze podlewa się przy korzeniach tak, by jak najmniej zraszać liście. Podlewanie na liście sprzyja rozwojowi choroby chwościk buraka.

Buraki liściowe Lucullus nie powinny być podlewane na iście. Zawsze podlewa się przy korzeniach. Fot. Niepodlewam

Buraki liściowe Lucullus nie powinny być podlewane na iście. Zawsze podlewa się przy korzeniach. Fot. Niepodlewam

Nawożenie: w uprawie amatorskiej lepiej unikać

Nadmiernie nawożony burak liściowy Lucullus ma skłonność do gromadzenia szkodliwych dla zdrowia azotanów.

Odporność na mróz: różna w zależności od wieku buraków

Wyrośnięte buraki liściowe wytrzymują mróz do minus 4 stopni Celsjusza. Korzenie potrafią czasem przetrwać polską zimę (liście zamierają).

Młode buraczki mogą czasem przemarznąć już w temperaturze 0 stopni Celsjusza. Jeśli spodziewane są wiosenne przymrozki, warto buraki liściowe przykryć np. włókniną lub folią perforowaną.

Choroby i szkodniki: podobne jak buraków ćwikłowych i cukrowych

Burak liściowy Lucullus ogólnie rośnie zdrowo i nie sprawia problemów.

Z chorób najbardziej uciążliwy jest chwościk buraka. Jak zapobiegać tej chorobie CZYTAJ TUTAJ

Inne choroby – rzadziej występujące w uprawie buraka liściowego Lucullus – to m.in. mączniak rzekomy buraka, rdza buraka, zgorzel siewek buraka.

Ze szkodników buraki liściowe Lucullus atakują najczęściej śmietka ćwiklanka i śmietka burakowa oraz mszyca burakowa.

Burak liściowy Lucullus plonuje niezawodnie od wiosny do mrozów. Fot. Niepodlewam

Burak liściowy Lucullus plonuje niezawodnie od wiosny do mrozów. Fot. Niepodlewam

Warto wiedzieć

  • Burak liściowy Lucullus to jedna z najstarszych odmian na świecie. Pochodzi sprzed 1914 roku z Włoch. Najprawdopodobniej Lucullus został wyhodowany na Sycylii. Obecnie jest uprawiany na całym świecie, zarówno w krajach o chłodnym klimacie, jak i ciepłym.
  • Nazwa buraka Lucullus nawiązuje do rzymskiego wodza i polityka, którym był Lukullus, czyli Lucius Licinius Lucullus (117-56 p.n.e.). Zasłynął jako koneser kulinarny. Na jego stołach były serwowane m.in. buraki liściowe, ale nie wiadomo, czy to był Lucullus. Do dziś mianem „lukullusowe uczty” określa się wystawne, wykwintne przyjęcia.
  • Burak liściowy Lucullus zawiera m.in. żelazo, wapń, witaminy A, B1, B2, C.