Nadaje się na żywopłoty i fantazyjne figury. Bukszpan Green Mountain to zdrowo rosnąca odmiana. Jest bardzo odporny na mróz.

Cechy: krzew zimozielony

Inne nazwy: Bukszpan hybryda Green Mountain, Buxpan Green Mountain, Buxus Green Mountain, gryszpan Green Mountain

Wysokość: 2 m

Szerokość: 1 m

Bukszpan Green Mountain rośnie bardzo wolno. Aby osiągnąć 1 m wysokości, potrzebuje minimum 10 lat. Ma kształt kolumnowy.

Wymiary i kształt bukszpanu Green Mountain można regulować cięciem. Znosi je doskonale. Ta odmiana nadaje się do przycinania w figury.

Kwitnienie: kwiecień-czerwiec (IV-VI)

Kwitną tylko starsze bukszpany, w wieku co najmniej 10 lat.

Kwiaty: żółte, drobne

Bukszpan Green Mountain ma kwiaty niepozorne. Można ich nie zauważyć, nie są dekoracyjne.

Zapach: niewyczuwalny

Owoce: bez wartości zdobnej

Liście: zielone

Zastosowanie: niskie żywopłoty, wysokie obwódki, fantazyjne figury, uprawa w donicach

Stanowisko: słoneczne, półcień, cień

Bukszpan Green Mountain nie jest wybredny co do stanowiska. Najbardziej gęsty jest w miejscach słonecznych.

Gleba: przeciętna; odczyn od lekko kwaśnego do lekko zasadowego (pH 6,5-7,5)

Bukszpan Green Mountain nie lubi gleby podmokłej oraz bardzo kwaśnej.

Podlewanie: umiarkowane

Bukszpan Green Mountain lubi podlewanie. Dobrze rośnie np. obok często podlewanych trawników. Znosi także lekkie przesuszenie. Nie może mieć jednak za mokro.

Nawożenie: kwiecień – lipiec (IV-VII)

Bukszpan Green Mountain nie wymaga obfitego nawożenia. Wystarczą 1-2 dawki nawozu do krzewów ozdobnych z liści (zawierają większą dawkę azotu) według dawki na opakowaniu.

Ostatnie nawożenie powinno być wykonane najpóźniej do końca lipca (VII).

Rozmnażanie: sadzonki zdrewniałe

Najłatwiej bukszpany rozmnaża się z sadzonek, które mają tak zwane piętki. Można je ukorzeniać w gruncie albo skrzynkach. Sadzonki bukszpanów najlepiej ukorzeniają się w maju i czerwcu (V-VI) .

Cięcie: marzec – wrzesień (III-IX)

Bukszpan Green Mountain świetnie znosi cięcie. Cięcie najlepiej zrobić 3 razy w sezonie:

• Pierwsze cięcie – w marcu (III). Nożycami ścina się wierzchołki pędów bukszpanów. Wraz z nimi likwiduje się groźnego szkodnika – miodówkę bukszpanową. Poprawia się także kształt bukszpanów.

• Drugie cięcie – w czerwcu (VI). W tym czasie bukszpan Green Mountain ma dużo młodych, nierówno rosnących przyrostów. Bukszpany strzyże się nożycami według wybranego kształtu.

• Trzecie cięcie – na przełomie sierpnia i września (VIII-IX). W tym okresie wystarczy lekko skorygować kształt bukszpanów.

Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra

Bukszpan Green Mountain to odmiana świetnie znosząca siarczyste mrozy. Pochodzi z Kanady.

Czasami końce listków mogą zimą zasychać. To objaw zimowego przesuszenia. Pojawia się w czasie dużych mrozów bez śniegu. Dlatego bukszpany korzystnie jest ściółkować korą. Ściółka zapobiega wysychaniu gleby i zasychaniu liści.

Choroby i szkodniki: odporny

Bukszpan Green Mountain to zdrowo rosnąca odmiana. Najgroźniejszym jego szkodnikiem jest miodówka bukszpanowa.

Więcej o zwalczaniu miodówki bukszpanowej CZYTAJ TUTAJ

Bukszpan Green Mountain bardzo dobrze znosi miejskie zanieczyszczenia, w tym spaliny i smog.

Warto wiedzieć

• Bukszpan Green Mountain to krzyżówka (hybryda) dwóch gatunków bukszpanów. Jego rodzicami są bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) oraz bukszpan koreański (Buxus sinica).

• Bukszpan Green Mountain pochodzi ze szkółki Sheridan Nursery w Kanadzie. W tej samej szkółce wyhodowano także m.in. bukszpany Green Gem oraz Green Velvet.