To bardzo stara odmiana. Bób Windsor sieje się od marca do 15 kwietnia. W strąkach ma po 4-6 dużych nasion.

Bób Windsor to bardzo stara odmiana. Na duże strąki. Fot. Niepodlewam

Inne nazwy: Vicia faba Windsor

Cechy: roślina jednoroczna

Nasiona są bogate w białko. Nadają się na świeże i suszone ziarno. Strąki mają po 15-20 cm długości. W każdym znajduje się po 4-6 dużych nasion. Świeże nasiona są seledynowobiałe.

Na korzeniach bobu pożyteczne bakterie wiążą azot z powietrza. Po zebraniu nasion można je zostawić w ziemi lub wrzucić do kompostownika. Wzbogacą w azot ziemię w ogrodzie.

Wysokość: około 70 cm

Rozmnażanie: nasiona

Kiedy siać bób Windsor:

Marzec
Kwiecień – najlepiej tylko do 15 tego dnia

Siew można wykonać nawet do końca kwietnia (IV) oraz w pierwszych dniach maja (V). Jednak wtedy bób jest silnie atakowany przez czarne mszyce.

Bób można też siać w lutym/ Uprawia się go wtedy z rozsady.

Głębokość siewu: 4 cm

Siew bobu – jak głęboko i kiedy

Zbiór: czerwiec – lipiec (VI-VII)

Strąki zrywa się na bieżąco lub wszystkie, w zależności od zapotrzebowania w kuchni. Najsmaczniejsze są nasiona nie całkiem dojrzałe.

Zastosowanie: dania duszone, sałatki, nasiona gotowane

Nasiona są bardzo smaczne. Z ugotowanych trzeba zdejmować skórkę.

Stanowisko: słoneczne

Gdzie siać: grunt

Gleba: żyzna; najlepszy jest odczyn pH 6,2-7

Podlewanie: umiarkowane

Nawożenie: niepotrzebne

W uprawie amatorskiej bobu lepiej nie nawozić. Przenawożony bób częściej choruje. Gleba musi być dobrze przygotowana przed siewem, np. nawieziona kompostem.

Odporność na mróz: do minus 6 stopni Celsjusza

Preferuje chłodną, wilgotną wiosnę.

Choroby i szkodniki: odporny

Ze szkodników najgroźniejsza jest mszyca trzmielinowo-bobowa (zwana też mszycą czarną, bobową lub burakową), a rzadziej – oprzędziki i śmietka kiełkówka.

Bób choruje częściej, jeśli jest przenawożony azotem. Nie lubi też wiosny ciepłej i wilgotnej. Chorobom bobu w dużym stopniu zapobiega zmianowanie co 3-4 lata.

Bób – jak i po co ogławiać

Warto wiedzieć

Bób Windsor to brytyjska odmiana wyhodowana kilka wieków temu. Prawdopodobnie do USA przywieźli go angielscy osadnicy w XVII wieku.

Ta odmiana była bardzo dobrze znana w Polsce już w XIX wieku. Tak pisał „Ogrodnik Polski” w 1882 roku:

„Odmian znanych i uprawianych obecnie jest bardzo wiele; z pomiędzy nich szczególniej odznaczają się angielskie wielkością ziarnek i wzrostem samych roślin. Do najpospolitszych i najpowszechniej uprawianych należy Masagan, o ziarnkach małych i wzroście nizkim; sadzić go można w 4 linije, a na lii co 18 cali. Inne odmiany jak Windsor i Hangdown, wyróżniają się wielkością ziarn, lecz są za to mniej obfite niż najpierwszy”.

Nazwa tej odmiany nawiązuje do Zamku Windsor – siedziby rodziny królewskiej w Wielkiej Brytanii.
Nasiona bobu zawierają naturalną lewodopę. Polecana jest w terapii osób chorych na Parkinsona oraz zagrożonych tą chorobą.
Istnieje też polska odmiana bobu Windsor Biały. Zarejestrowana została w latach 70. XX wieku.