Belamkanda chińska – uprawa i odporność

Ma kwiaty żółto-pomarańczowe w plamki jak lamparcie futro. Belamkanda chińska wygląda jak storczyk. Kwitnie w lipcu i sierpniu. We wrześniu zdobi ogród czarnymi nasionami.

Belamkanda chińska ma urodę jak egzotyczne storczyki. Fot. Niepodlewam

Inne nazwy: Belamcanda sinensis, Lilia jagodowa, Lilia leopardzia

Pochodzenie: Azja

Wysokość: 80-100 cm

Kwitnienie: czerwiec – lipiec (VI-VII)

Czasem kwitnienie belamkady chińskiej trwa jeszcze na początku sierpnia (VIII). Bardzo dekoracyjne są także nasiona belamkady. Gdy dojrzeją, wyglądają jak czarne jagódki zebrane w grona.

Kwiaty: żółto-pomarańczowe w plamki jak lamparcie futro; pojedyncze

Kwiaty belamkady chińskiej przypominają kształtem storczyki. Na pędzie kwiatowym jest ich do 10 sztuk. Kwiaty rozwijają się po jednym i kwitną tylko po kilkanaście godzin. Następnego dnia rozkwita kolejny itd. Nie jest ich dużo, ale wyglądają zjawiskowo – jak egzotyczne storczyki.

Zapach: brak

Liście: zielone

Liście belamkandy chińskiej przypominają irysy. Oba kwiaty są ze sobą spokrewnione.

Liście belamkandy chińskiej. Fot. Niepodlewam

Zastosowanie: rabaty, pojedyncze egzemplarze w wyeksponowanych miejscach, ogrody w stylu naturalnym

Belamkada chińska zwraca uwagę w ogrodzie. Ma kwiaty o egzotycznej urodzie, jak storczyki.

Stanowisko: lekki półcień

Belamkady chińskie lubią słoneczne stanowiska, ale ze światłem lekko przefiltrowanym np. przez rosnące obok krzewy.

Gleba: żyzna przeciętna, próchnicza, o odczynie zbliżonym do lekko kwaśnego (pH 6)

Belamkanda nie jest wymagająca co do ziemi. BARDZO lubi ściółkowanie, np. korą lub szyszkami.

Podlewanie: umiarkowane

Belamkady lepiej podlewać za rzadko, niż za często.

We wrześniu (IX) belamkada chińska zdobi ogród czarnymi nasionami. Fot. Niepodlewam

Nawożenie: 1-2 razy w czerwcu i lipcu (VI-VII)

Polecane są nawozy do roślin kwitnących.

Przesadzanie: co 5 lat lub rzadziej

Belamkanda chińska nie potrzebuje częstego przesadzania.

Rozmnażanie: kłącza i nasiona

Kłącza – belamkadę sadzi się w sierpniu (VIII) lub kwietniu (IV);
Nasiona – wysiewa się w sierpniu lub wrześniu (VIII-IX). Belamkada często rozsiewa się sama. Kwiaty zapylają się jej własnym pyłkiem.

Odporność: dobra

Belamkanda rzadko choruje, jeżeli ma odpowiednie warunki.

Dobrze znosi polskie zimy. Przed mrozem kłącza dobrze chroni ściółka, np. z kory lub szyszek.

Na zimę część nadziemna belamkady chińskiej zamiera. Fot. Niepodlewam

Ciekawostki

  • Belamkanda chińska jest lekiem w tradycyjnej medycynie w Chinach i innych krajach azjatyckich. Używa się jej do leczenia m.in. raka prostaty, astmy i malarii.
  • Jeżeli w ogrodzie bawią się dzieci, należy obrywać kwiaty belamkandy po przekwitnięciu, by nie zawiązały nasion. Wyglądają bowiem apetycznie, a zjedzenie ich grozi zatruciem.