Znany jest też jako klonik pokojowy. Abutilon to roślina doniczkowa o małych wymaganiach. Lato lubi spędzać na balkonie lub w ogrodzie.

Inne nazwy: Klonik, Klonik pokojowy, Zaślaz, Zaślaz mieszańcowy

Cechy: krzew

Abutilon pochodzi z Ameryki Południowej. W Polsce uprawia się abutilony jako kwiaty doniczkowe (lato lubią spędzać na balkonie lub w ogrodzie). Były popularne w polskich domach zwłaszcza na przełomie XIX i XX wieku.

Znanych jest około 150 gatunków abutilonów. W mieszkaniach uprawia się z reguły ich mieszańce. Wszystkie abutilony mają podobne wymagania.

Wysokość: 50-120 cm

Kwiaty: żółte, różowe, fioletowe, pomarańczowe i wielobarwne; pojedyncze i pełne

Kwiaty abutilonów są średniej wielkości (średnica 3-5 cm) w wielu odcieniach. Kształtem przypominają malwy, z którymi abutilon jest spokrewniony.

Najpopularniejsze są abutilony kwitnące na żółto.

Abutilon kwitnie cały rok, ale nie wszystkie odmiany równie obficie cały czas. Najwięcej kwiatów jest od stycznia do marca (I-III).

Zapach: brak lub delikatny

Liście: zielone lub pstre z białymi, kremowymi i filetowymi smugami oraz plamami; w dotyku są miękkie i aksamitne

Kształt liści abutilonu przypomina liście klonu – stąd popularna nazwa klonik pokojowy. Odmiany o liście pstrych często kwitną mniej obficie niż o liściach zielonych.

Rozmnażanie: sadzonki wierzchołkowe i nasiona

Abutilon rozmnaża się łatwo.

• Nasiona – siew w lutym i marcu (II-III) do skrzynek na parapecie w mieszkaniu.
• Sadzonki – najłatwiej ukorzeniają się od końca lutego do maja (II-V).

Uwaga! Abutilony wyhodowane zarówno z nasion, jak i sadzonek nie zawsze są takie same jak roślina mateczna. Mogą mieć inny kolor liści lub kwiatów. Młode abutilony rosną szybko.

Cięcie: marzec (III)

Starsze abutilony tracą zwarty pokrój. Dzięki przycinaniu mają ładniejszy kształt i są mniejsze.

Abutilon bardzo dobrze znosi cięcie. Z reguły abutilon przycina się tak, aby nadać mu pożądany kształt. Jeśli rozrośnie się za bardzo, można ściąć nawet połowę pędów. Jednak wtedy mniej kwitnie.

Wierzchołki abutilonów można uszczykiwać. To sprawia, że mocniej się rozkrzewiają i bardziej obficie kwitną.

Stanowisko: jasne lecz nie w pełnym słońcu

Abutilon bardzo dobrze rośnie na parapetach za firankami – latem, a bez firanek – zimą. Dobrze znosi przekręcanie i przenoszenie doniczki. Lato lubi spędzać na balkonie lub w ogrodzie.

Abutilon jest tolerancyjny co do temperatury w mieszkaniu zimą. Jednak lepiej zimuje w chłodnych pomieszczeniach (10-18 stopni Celsjusza). W mieszkania mocno ogrzewanych gubi liście.

Ziemia: przeciętna lub żyzna; odczyn lekko kwaśny (pH 5,5-6,6)

Do ziemi dla abitulonów korzystnie jest dosypać hydrożelu. Dzięki temu latem lepiej znoszą brak wody.

Abutilon nadaje się do uprawy hydroponicznej.

Przesadzanie: co roku wiosną

Abutilon dobrze reaguje na przesadzanie, nawet gdy ma kwiaty. Przed przesadzaniem warto go przyciąć.

Podlewanie: latem – umiarkowane, zimą – oszczędne

Nawożenie: co 2 tygodnie od marca do sierpnia (III-VIII)

Abutilon można zasilać dowolnym nawozem do roślin kwitnących. Nie lubi dużego stężenia nawozu.

Odporność na mróz: brak

Abutilon dobrze znosi spadki temperatury do prawie 0 stopni Celsjusza.

Choroby i szkodniki: odporny na choroby, średnio odporny na szkodniki

Abutilon choruje bardzo rzadko. Powodem złej kondycji zwykle jest nieumiejętne podlewanie: nadmierne lub za rzadkie.

Abutilon lubią szkodniki: mączlik szklarniowy, mszyce, przędziorki.

Ciekawe odmiany abutilonów

• Souvenir de Bonn (Wspomnienie z Bonn) – kwiaty od białych po fioletowe (zmienne)
• Thompsonii – liście żółto-zielone

Warto wiedzieć

• Abutilony były często uprawiane w polskich domach na przełomie XIX i XX wieku. Na lato wynoszono je na balkony. Znano wiele odmian abutilonów. W książce „Praktyczna hodowla kwiatów” Roberta Bettena z 1901 roku są wymienione m.in. odmiany Boule de Neige, Calypso, Golden Fleece, Surprise, Wspomnienie z Bonn.

• Abutilon można spotkać w ogrodach na południu Europy. W gruncie rosną m.in. w Hiszpanii.